De grote dag naderde. Vierentwintig uur nadat ze in New York aan land waren gegaan, verlieten de vier leden van het Davis Cup-team van Frankrijk de Big Apple en gingen op weg naar het noorden. Het was zes uur rijden langs de kust. Long Island. New Haven. New London. Narraganset. Het toepasselijk genaamde Providence. Dan Boston, Massachusetts, hun eindbestemming. Hier zouden de Franse spelers het opnemen tegen de Australiërs, in deze opwindende stad.

Ondanks de provinciale sfeer had Boston de culturele uitstraling van een grote hoofdstad. Hier studeerden en schreven mensen. Gestimuleerd door machtige industriële families ontwikkelde de stad zich ook in een fenomenaal tempo. Overal verrezen nieuwe, glanzende gebouwen - het Boston Opera House, de Symphony Hall, de Fenway Studios - en slechts enkele dagen later werd de internationale luchthaven ingehuldigd.

René was diep geschokt toen hij het gloednieuwe Forest Hill stadion in Queens, in het oosten van New York, ontdekte. Dit pas ingehuldigde stadion zou gastheer zijn voor toekomstige edities van de US Open en was gebouwd om plaats te bieden aan 14.000 toeschouwers. Het was gewoonweg duizelingwekkend, vergeleken met het stadion in Deauville met zijn houten tribunes, een paar rijen hoog, die plaats boden aan enkele tientallen toeschouwers. Lacoste kon zijn ogen niet geloven. Tennis, zijn sport, was een veel indrukwekkender vorm van entertainment dan hij zich ooit had voorgesteld. Zijn ambitie om de top te bereiken brandde plotseling een stuk feller.

Maar zijn nieuwsgierigheid werd ook gewekt door wat hij op de baan zag. Het vrouwenteam van de VS speelde tegen hun Britse tegenhangers voor de inaugurele Wightman Cup. Het was veel meer dan zomaar een wedstrijd, het was een echte showcase van het Amerikaanse team. De Amerikaanse tennisster Helen Wills was vooral opvallend met haar krachtige, accurate en dramatische speelstijl. Het kijken naar Wills in actie gaf Lacoste het gevoel dat hij zijn sport aan het herontdekken was en hij noteerde verwoed zijn gedachten in de notitieboekjes die hij altijd bij zich droeg. Wat hij zag, zou op een dag zeker van pas komen. Misschien wel sneller dan verwacht - tegen Australië.